Hakodate-Hokkaido

Vroeg in de ochtend van de 16e mei verlaten we de haven van Kanazawa. We hebben de 15e nog dieselolie kunnen kopen ,dank zij de hulp van enkele officials. 
Het is prachtig zeilweer -een van de weinige dagen tot nu toe- en we gebruiken voor het eerst sinds weken de aries  windvane  .  Omdat het lekker loopt besluiten we om ,  i.p.v. in Wajima  en Sado Shima  stoppen,  maar in een keer door te gaan naar Hakodate op Hokkaido.
In de nacht zeilen we zelfs een paar uur totdat de wind gaat slapen en wij de motor starten.

De tweede dag wordt een slechte...Het regent veel en het waait praktisch niet. In de tweede nacht pikt de wind weer op en zeilen we een paar uur. De derde dag waait het weer flink en zeilen we bijna de hele dag. De aansluitende nacht motoren we weer. De vierde dag draait  de wind tegen en blijven we dus motoren .... helaas .
In de middag passeren we Tsugaru Kankyo en met de oost lopende stroom mee  bereiken we omstreeks 18:00 de haven ingang van Hakodate. Het blijkt dan nog een aardig eind verder om de breakwater te ronden. Later ontdekken we de smalle doorgang voor kleine schepen die naar de haven leidt....Had ons bijna een uur bespaard


We meren af  bij de bekende gerenoveerde Brick Warehouses.....een grote bezienswaardigheid in Hakodate. De kade waaraan we liggen maakt deel uit van de "Historical  Site "  .De pier waar ooit
Commodore Perry de Japanners dwong om buitenlandse  schepen toe te laten is de highlight.
Overigens... dit was niet de enige plaats .Ook in Shimado en Nagasaki word dit feit herdacht omdat ook daar  Comodore Perry onderhandelde . Tot die tijd was Japan een "gesloten" land. 
Op internet is veel van de geschiedenis te vinden . Toch..... ook nu nog kent Japan open en gesloten havens. Wij moesten permissie vragen om in de "gesloten " havens af te mogen meren
Het is niet altijd simpel !!!

Hakodate haven gezien vanaf de berg

We hebben aardigeJapanse  vrienden-ook zeilers-ontmoet

De bekende Brick Warehouses

Schoolgirls  junior high school

Make a picture please

Ook in de avond is het gezellig

De Blue  Moon Ferry , rondtrip door de haven

Als we afgemeerd zijn vaart er een zeilboot langs , "My Way" .
Aan boord zijn Motoe en Yumiko Komatsu . Zij zeilden een aantal jaren geleden nonstop van Japan Naar San Francisco.Een respectabele trip van 47 dagen!!!
Natuurlijk zijn ze benieuwd naar onze plannen .We nodigen ze uit aan boord en het "klikt"

Samen met dit zeilers echtpaar hebben we een paar gezellige dagen. Ze helpen ons de weg te vinden in Hakodate ,we gaan gezamelijk naar de berg "Hakodate" en lunchen aan boord van hun boot.

Uit  de vele verhalen van Japanse zeilers _mannen- weten we dat Japanse vrouwen beslist niet van boten ,laat staan zeilen houden. Yumiko is dus een grote uitzondering !! Ze overwinterden in Hawai en woonden net als wij aan boord. Nu zijn ze plan om toch ook maar eens naar de Inland Sea te gaan
Wij vertellen ze dat het er prachtig is ....


Intussen zijn wij klaar om naar Kushiro te gaan. het wachten is op een gunstige wind
In Kushiro zullen we  maar kort zijn en snel uitklaren.
Op naar Alaska....

Je kunt ons volgen via de link van de positie tracking " where are we"

verder noordwaarts

Na een heerlijke week in Tottori vertrekken we naar Shibayama. Dit is een kleine vissersplaats waar we slechts een nacht verblijven. Deze haven is ons aanbevolen door vrienden uit Tottori.Het is een goede stop op weg naar Ine Port .
Het is een dag motoren naar Ine. ook hier hebben we al reeds een contact.De Mukai family die een Sake Brouwerij bezit. Van een zeiler uit Sakai Minato kregen we een pakje mee ,bestemd voor deze familie.Tevens een aanbeveling. Het is waardevol zulke contacten. ! 

Het weer verslechtert als we in Ine zijn .  Bijna een week lang  harde wind uit het noorden . De haven     is goed beschut. We blijven dus even hangen . In Ine zijn de bekende " Boothuizen" die elders in Japan al lang verdwenen zijn. Het is een bezienswaardigheid die veel bezoekers trekt , ook uit Japan. Op een dag was er een bus vol  met mensen die schilderijen en aquarellen maakten van deze romantische haven. Ze komen uit Nara .. Ook "Marida " blijkt een gewild onderwerp.

Boothuizen of Funaya

Smalle straatjes

 Zodra het wee3r wat opknapt gaan we verderop , De volgende stop is Echizen Fishing Port, We moeten Wakasa Wan oversteken om er te komen. Het wordt een prachtige zonnige dag , alleen... er is geen wind.


In Echizen is verder niet veel te beleven. We vinden een goed plekje in de haven achter enorme grote stenen dammen. Die zullen  hier ook wl nodig zijn . In de winter kan het in de Japanse Zee flink spoken. Op diverse plaatsen hebben we "breakwaters" gezien die behoorlijk beschadigd waren.

Na Echizen varen we naar Kanazawa. Het is in deze haven moeilijk een plek te vinden om aan te leggen.Uiteindelijk gaan we naar een uithoek waar de schepen van Japan Coast Guard  afgemeerd zijn.
Ze  hebben ons al aan zien komen.....zoals gewoonlijk staan er weer 8 man gereed met allerlei formulieren. Als e.e.a.  afgehandeld is blijkt dat we niet mogen blijven liggen op deze plek.Ze dirigeren ons naar een ander basin en daar vinden we gelukkig een mooie beschutte plaats  ,vlak bij de supermarkt ,postkantoor en onsen. Aangezien het stevig regent besluiten we om lekker uit te slapen en een rustdag te houden. Morgen   (  16 mei ) zien we weer verder

Ishitani Residence Tottori

Met twee dames zijn we naar de Ishitani Residence gegaan.Het is een groot landhuis door de Ishitani Family gebouwd in de traditionele Japanse stijl .Het is in de jaren 1900 gereed gekomen en nu reeds lang een bezienswaardigheid. Het is van binnen -in onze opzichten-kaal.Op de vloeren      liggen tatami matten .... er zijn geen stoelen en bedden. Rond het huis is een erg mooie Japanse tuin met grote waterpartijen. De Family is eigenaar van grote grondgebieden rondom de villa en heeft een -wat wij een noemen - een bosbouw bedrijf.  

De keuken van Ishitani Residence

Gang naar de speciale tuinkamer

Thee Ceremonie

Voorbereiding

Schaduw paneel in het huis van Yuuko Nishimura

Reiko San (Links ) en Yuuko San Nishimura 

We waren er met twee dames .Reiko San is lid van de Tottori Yacht club (ze is het enige vrouwelijke lid) en Yuuko San Nishimura, echtgenote van de voorzitter . Yuuko san woont in een mooi huis in een bosrijke omgeving.Speciaal voor ons heeft ze de thee ceremonie in haar huis opgedragen. .     Het is een grote eer  dat bij te mogen wonen.....

Tottori festival

In het afgelopen weekend werd er aan de overzijde van waar we liggen een festival gehouden.Zover we weten is het een eerbetoon aan de voorouders van de vissers families en worden ook de schepen opnieuw ingezegend. Het is een waar feest ,De kinderen ,gekleed in Kimono's dansen,  de Samourai zijn aanwezig , er is vuurwerken en  muziek. Alhoewel we er niet veel van begrijpen is het een kleurig schouwspel..

 

 

 

e

Het valt allemaal niet mee...

De Samourai

De snor is geplakt

Bloemen meisje

Ceremonie

Let op de vissen

Tottori Yachtclub

In Tottori worden we door de Tottori Ocean Yachtclub uitgenodigt voor een welkoms party.          Onze komst was al door vrienden uit Busan  aangekondigd. De beide clubs zeilen  eens per jaar heen en weer tussen Busan en Tottori. Er worden uiteraard toespraakjes gehouden ,die dan weer vertaald worden door enkele Engelsprekende leden. Ook Adri komt aan de beurt. Al reeds " door de wol geverfd " had hij e.e.a.voorbereid. .Tot grote verrassing  brengen we een paar presentjes mee.

Groot succes is de Nederlandse vlag ! We noemen het een gebaar van vriendschap                  .Daarnaast krijgt een ieder een sleutelhanger met de klompjes....Dutch wooden shoes !                  Een ingelijste foto van Marida komt in het clubhuis te hangen. Het is een prachtige avond met een origineel Japans diner en de nodige drankjes. Het zitten op de grond achter de tafel  en het eten met stokjes zijn we niet gewend maar het lukt zo langzamerhand best.