5 september vertrekken we inderdaad uit Neah Bay samen met
een paar andere jachten die we al snel uit het oog verliezen. Het weerbericht
belooft een noordelijke wind ,matig van kracht en een noordwestelijke swell van
1.5 meters. Prachtig dus !
De eerste dag zeilen we rustig langs de kust van Washington
en gaan ongeveer 35 mijl in zee.
Dat doen we ook
om de –volgens insiders –hogere
golven aan de kust te ontwijken en een betere wind te hebben. De eerste 24
uur maken we een goede afstand (ca 150
mijl) en doen dat ook de tweede dag. Maar
" Aflandige winden en uithuizige vrouwen zijn niet te vertrouwen"
,In de
derde nacht draait de wind en neemt toe tot 40/45 knoop.
Gelukkig blijft de wind in de noordhoek zitten … maar er lopen ons
metershoge golven achterop , die samen met de swell voor een adembenemend
schouwspel zorgen.
.Er is weinig maan
maar toch zien we rondom ons de golven breken en het
schuim verwaaien.Zo nu en dan komt er flink spatwater in de achterkuip. We
lopen onder een klein fokje ca 7 mijl per uur en de windvaan stuurt ;wij zitten
binnen !Uiteraard moeten we uitkijk houden doch dank zij de moderne navigatie
middelen als AIS en Radar blijft dat beperkt to zo nu en dan het hoofd buiten
het luik steken. Het lawaai van de wind en golven is overdonderend. We zijn de
laatste tijd ook niet zoveel gewend !!
In de loop van de dag draait de wind zelfs naar het zuiden en moeten we
opkruisen.
Dat duurt gelukkig niet zo lang want we maken vrijwel geen
voortgang.
De vijfde nacht is er geen wind en motoren we een paar uur
totdat in de ochtend de wind weer toeneemt zodat we gemakkelijk om Cape
Mendocino kunnen zeilen. Daarna blijft het kwakkelen alhoewel we nu toch met
motor en zeilen voortgang maken.
Vanaf de uiterton voor San Francisco wordt het
stil en we motoren de laatste 25 mijl langs de scheepvaart route naar
binnen.Midden in de nacht varen we onder de GoldenGate Bridge door.
We hadden
gedroomd om dat zeilende met mooi zonnig weer te doen, maar ook deze nachtelijke passage is feeë
riek met de lichten van de stad op de achtergrond. We ankeren in Aquatic
Park net 3 mijl voorbij de brug.
 |
| Aquatic Park |
Zoals we wisten worden de America’s Cup wedstrijden daar
gevaren en het blijkt dat we vanuit onze ankerplaats de wedstrijden kunnen
volgen
.Het is een prachtig gezicht om de catamarans van de Niew Zeelanders en
de Amerikanen met snelheden van bijna
90km /uur over het water te zien scheren. Heel de zeilers wereld heeft
meegeleefd denken we.
De eerste week leken
NZ te winnnen maar in de tweede week wonnen de Amerikanen dag op dag ;De America’s Cup
blijft dus in Amerika.
We verhuisden intussen voor een dag naar de marina omdat we
onze nieuwe accu’s aanboord moesten tillen.Daarna ankerden we in Clipper Cove
aan Treasure Island .Dat is een ankerplaats vlak tegen de (?)langste brug ter
wereld ..de Bay Bridge of wel de Silver Bridge. Deze nieuwe brug is in de avond
en nacht sprookjesachtig verlicht !!
 |
| Bay Bridge bij ankerplek |
Omdat we in Clipper Cove slechts 5 of 6 dagen onafgebroken
mogen blijven verhuizen we naar Oakland en
Alameda , ook omdat we daar een watersport winkel (Chandler) weten die voor ons
een nieuwe fokkeval etc kan verzorgen.
Tot en met het weekend zijn we dus in de marina aan Jack
London Square.
.jpeg)
