Onderweg in de Inside Passage

Het is vandaag 30 juli en we zijn in Tracy Harbor op Broughton Island .
Sind de 18e is er , afgezien van veel dagen motoren , niet veel gebeurd
Het verhaal van de 18e juli dat we aan vrienden stuurden als rondzend mail staat hier onder.

19 juli arriveerden we in Prince Rupert en meerden af in de Prince Rupert Rowing and Yacht Club Marina. Via een telefoon nummer checkten we in voor Canada ..erg gemakkelijk. .We gebruiken de volgende ochtend om wat inkopen te doen en vertrekken snel, op weg naar Pillsbury Cove ( ankerplaats tegenover de stad), Lowe Inlet, Bottleneck Inlet , Discovery Cove , Green Island Anchorage, aan het eind van de Fitz Hugh Sound, en naar Miles Inlet aan het begin van de Queen Charlotte Strait. Vandaag zijn vandaar in een ruk naar Tracy Harbour gegaan.Deze ligt in de Wells Passage , een uitloper van de Queen Charlotte Strait. Wells Passage geeft toegang tot de Broughton Group , een ongelooflijk mooie en rustige verzameling eilanden ,met ontelbare ankerplaatsen in prachtige baaien. Hier zien we eindelijk weer meerdere zeiljachten ; veelal Amerikanen maar ook Canadezen. De Broughtons zijn een vakantie bestemming bij uitstek.
Ook wij zullen er en aantal dagen doorbrengen.
Over een tijdje zijn we in Port Harvey aan Johnstone Strait.


De 18 juli schreven we vanuit Foggy Bay ,ca 50 mijl ten zuiden van Ketchikan.Het regent al de hele dag ....."Alaska weer" zeggen ze hier.

De voorgaande email stuurden we op de 3e juli uit Petersburg. Voor het verhaal van de trip vanaf Elfin Cove naar Petersburg moet je even het weblog raadplegen. Er gebeurt ook weer niet zoveel !
We vieren "Ïndependence Day" in Petersburg. Een heel feest ... optocht volksspelen zoals eieren gooien tot ze breken, vuurwerk, Log Dancing ( een boomstam in het water waarop je je staande moet houden terwijl de stam ronddraait) en natuurlijk het water in .Het leek ons te koud maar de jeugd is hier meer gehard dan wij.. De optocht duurt niet zo lang ;het is maar 1 ( hoofd )straat . Twee keer rond in een uur en klaar is kees. Maar erg leuk !Net een dorpskermis. Er lag een oude sleepboot in de haven die ter gelegenheid van de 4e juli "öpen huis" hield. Er staat een totaal gerestaureerde , langzaam draaiende Washington Diesel motor in. Voor kenners een juweel ,weegt 16 ton !!Natuurlijk hebben we een bezoekje gebracht.

Van Petersburg zijn we via de Wrangell Narrows naar St John Harbor aan de zuidzijde van Summer Strait gevaren. St John Harbor is een grote baai die aan het einde droogvalt ;we ankerden vlak naast de modderbanken ...... tussen de eilandjes . Een prachtig beschutte plek.

In een dag leggen we de 30 mijl naar Wrangell af. Een vlakke zee en met volop zon.
Weer geen wind om te zeilen ,maar zolangzamerhand raken we gewend aan het hebben van een motorboot, vooral als het stil weer is. Aan boord blijft alles gewoon op z'n plaats liggen....
In Wrangell vinden we een plekje in de vissershaven. De nieuwe marina ligt ver van het dorp en bovendien , de vissershaven is veel leuker en heeft meer sfeer. We bezoeken het "totem paal park" en het museum wat de geschiedenis van het eiland vertelt. Het is een voormalige "Tlingit" nederzetting die in de loop der jaren bezet geweest is door de Russen, Engelsen en later door de Amerikanan , die er ook aardig huisgehouden hebben.
Het ging voornamelijk om het bont van de zeeleeuwen ...toen alles uitgemoord was verdwenen de vreemdelingen weer. Zo is het overigens op veel plaatsen in Alaska gegaan, met name rond de eilanden in de Bering Zee.

De volgende stop is Frosty Bay in de Seward Passage. Van Wrangell varen we door Zimovia Strait naar het zuiden. Frosty Bay is eigenlijk de enige goede ankerplaats tussen Wrangell en Meyers Chuck waar we de volgende dag aankomen. Meyers Chuck ligt aan Clarence strait en is een zeer eenzame nederzetting. Er is geen stroom , winkels of enigszins andere voorzieningen. De bewoners -slechts een 20 tal in de zomer en ca 8 in de winter- verwarmen hun huizen met hout kachels.Sommigen koken op propaangas maar dat moet dan aangevoerd worden uit Ketchikan.
Dat zelfde geldt overigens ook voor meerdere zaken die het leven plezierig maken. De -natuurlijke haven heeft een zgn Public Pontoon waar de bezoekende schepen mogen aanmeren.
Cassy is de "post lady" een woont permanant op het eilandje.Het postkantoor is een houten keetje.Van eerdere bezoekers weten we dat Cassy 's morgens zelfgebakken "cinnamon rolls" verkoop op de pontoon. Ze zijn heerlijk.
Op zaterdag morgen is er "community Breakfast"waar ook de bemanningen van de bezoeken schepen worden uitgenodigd.
Er zijn pannekoeken gebakken. Als we met iedereen kennismaken blijkt al snel dat de nu nog aanwezige huizen voornamelijk zomerverblijven zijn voor goed gesitueerde Amerikanen......die per snelle motorboot of watervliegtuig aankomen.

We hebben moeite om afscheid te nemen en bovendien moeten we nodig olie en filters verwisselen.
Na 3 dagen gaan we op weg naar Ketchikan waar we afmeren in de Thomas Basin.
Hier begint de geschiedenis van Ketchikan. Aan de haven staan de oude huizen, loopt Creek Street met de nu kleine winkeltjes voor toeristen. Vroeger was het de plek waar de vissers ,kooplui ,handwerkslieden en prostituees elkaar ontmoetten..of wel het " Red Light District "
Het voormalige bordeel met aparte deuren voor iedere dame is er nog , al zijn de deuren nu ververveloos , de kamertjes opslagruimte en ziet het er haveloos uit.
Ketchikan is ook een stop voor de cruiseliners die -per schip- zo'n 2500 bezoekers droppen. Soms zijn er 5 schepen op een dag. Het is voor ons te druk en het geeft een hoog "Sijtje Boes" gehalte
met al de souvernirs "Made in China"
We vertrekken na twee dagen en gaan naar Foggy Bay.
Morgen de 19e juli willen we naar Prince Rupert maar we gedenken dat we 50 jaar geleden op het water gingen wonen en dat nu nog doen.

Op het volgende weblog staat dit zelfde verhaal doch dan gelardeerd met een paar foto's

Hartelijke groet

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

(Petersburg- Alaska

We verlaten Elfin Cove en gaan in een dag naar Hoonah .We varen door de South Inian Pass en Icy Strait. Het stadje ligt aan een grote baai, Port Frederick genaamd. Hoonah is een oude Tlingit nederzetting van de Huna -stam , die oorspronkelijk uit de noordelijker gelegen Glacier Bay kwamen. Het is een gezellig plaatsje .

Van Hoonah gaan we 20 mijl verderop naar Funter Bay. We meren af en de public Pontoon ,tegenover een paar mooie zomerhuizen. We ontmoetten de bewoners ,Gordon en Sarah uit Juneau. en worden uitgenodigd voor de thee.. Het blijkt dat de huizen gebouwd zijn op de plek waar vroeger de "cannery"visfabriek stond. De gebouwen zijn al lang verdwenen .De machinerie is destijds in het water gegooid……en nu nog zichtbaar.
Toen in de tweede wereld oorlog de Japanners de Aleutian Islands aanvielen besloot de Amerikaanse regering de bevolking van de o.a Probilof Eilanden in de Bering Sea te evacueren. Ze werden gedropt in de oude houten gebouwen van de diverse cannery,s en oude mijnen in Alaska .Ook in Funters Bay werd een "Vluchtelingen Kamp" ingericht . De omstandigheden waren zeer slecht ;geen medische voorziening, te weing eten en kleding…. .Toen de evacuee's na de oorlog terug keerden naar huis vonden ze hun woonhuizen vernield en bleek veel van het huisraad gestolen te zijn.
Niet door de Japanners maar door de Amerikaanse troepen. In Funters Bay is nog een oude begraafplaats met de stoffelijke resten van ca 40 mensen De Russisch -Orthodoxe houten kruisen zijn onlangs gerepareerd./vernieuwd . In 1998 ( !!) werd door de toenmalige regering een schadeloos stelling gegeven en excuses gemaakt……..

cabin 

de mink stal ons aas voor de halibut

Foto Funters Bay

Van Funters Bay naar Juneau is ook een dagje motoren. We gaan langs de westzijde van Douglas Island en ankeren aan de zuidzijde van de brug in het Castineau Canal. Dit is ook de plek waar de cruise schepen van de Holland Amerika Lijn hun gasten aan land brengen. Vandaag liggen er 5 van die joekels die elk zo'n 3000 mensen aan land brengen. Het is dus druk in de stad !!. Wij worden opgewacht door Gordon en Sarah die ons even met de auto naar de winkels brengen .We doen de boodschappen en houden het dan voor gezien . Te druk aan land ! "sMiddags gaan we nog naar Taku Harbor in de Stephens Passage. Het is alleen een pontoon.We blijven er twee dagen omdat we een lekke slang in het koelwatersysyeem moeten vervangen . Bovendien regent het een hele dag.
Zuidelijk van Taku Harbor is de beroemde "Tracy Arm"een diepe fjord waar 2 gletchers tot in het water lopen. Volgens ingewijden zijn deze gletchers mooier dan die in Glacier Bay. In Taku Harbor ontmoetten we Jim en Naty die met hun motor jacht" Nirwana" onderweg zijn. Als we samen op de ankerplaats in "No Name Bay "liggen worden we door hen uitgenodigd een dagje mee te varen naar de gletchers. We accepteren deze uitnodiging graag want in een open kuip is het een koude trip in de fjord ! Het word een gezellige dag en we maken heel wat plaatjes.

Foto'van het ijs en jim /naty

Naty and Jim

Helaas moeten we de volgende dag afscheid nemen van deze vrienden en varen naar Sandborn Canal in Port Houghton, een prachtige beschutte baai die ver in het land loopt. We ankeren ergens in het midden omdat aan het einde veel krabbenpotten blijken te liggen. DE nacht is rustig en we slapen lang. Van hier gaan we naar Read Island in Farragut Bay.We ankeren in een kleien baai met een rotsachtige bodem. In de avond ankert een visser vlak acht6er ons…Hij vertrekt de volgende morgen om vier uur… Ook wij halen ons anker op .We zijn toch wakker.Naar Petersburg hebben we de stroom mee en dus zijn we vroeg in de ochtend .. We meren af in North Harbor. Het blij teengelukkige keuze want ,integenstellingb tot de Zuiderhaven is dit vlak bij de stad. En ,morgen is het de 4e juli Independence Day met veel feestelijkheden en vuurwerk rond de haven.
Ook het huishouden heeft de nodige aandacht .Sytske doet de was in de Laundry ,

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com