dinsdag 18 juni 2013

Elfin Cove



Nadat we uit Seward vertrokken .hebben we nog een weekje geankerd in Thumb   Bay, een diepe inlet van Resurrection Bay.


Bon Fire



Met vrienden die we in Seward Marina leerden kennen maakten we een paar gezellige dagen. Ken en Anita Killian met hun motorjacht Family Fun  hebben ons aan alle kanten bijgestaan  inzake onze  “Cruising License “en andere problemen . Na de aanvankelijke weigering van de Immigratie dienst deed een telefoontje van Ken  wonderen. Samen met een bevriende Australische zeiler reisden we naar Anchorage (het kantoor van  Custom and Border Protection) en kregen probleemloos een extra jaar in US waters !
En wat te denken van alle instructies  en hulpmiddelen voor het vissen!!Vissen is in Alaska hobby nr 1 .Je vist op de bodem van de zee op voornamelijk Halibut. We hadden wel een hengel aan boord maar natuurlijk niet de speciale loden zinkers haken etc etc. ook voor het vissen op zalm maakte Ken de nodige spullen in orde.  
En…verse vis  is heerlijk!!
Family Fun

Ken en Anita 




Scott en jan Hamilton met hun zoon Alden vergezelden ons ook. Scott geeft les /leiding op de Seward zeevaartschool.Van hem kregen we talloze papieren kaarten voor de passage naar en door British Columbia tot aan Prince Rupert, en telefoon nummers van familie en vrienden die langs de route die we gaan varen   wonen,  onder het motto “je weet maar nooit of je lokaal hulp nodig hebt”contact is altijd plezierig !!!






 
Scott en Jan Hamilton


Alden Hamilton



“s Avonds maakten we “Bon Fire “op de beach , of wel barbecue.Heel gezellig en zoals altijd valt het afscheid nemen zwaar. We zeilden naar Goat Harbor .Daar bleek onze koelwaterleiding verstopt en dat kostte een dag sleutelen…… en een hoop vettig heid en schoonmaakmiddelen ; een zwarte beer komt nieuwsgierig kijken  , net als de otters die rond het schip zwemmen.
Na een paardagen in deze baai is er een goed “Weather Window”dwz een lange termijn weer bericht dat geen harde wind of overkomende fronten   voorspelt. We zien dat op de weerkaarten en luisteren naar het lokale weerbericht per radio. Eigenlijk ideaal voor de overtocht naar Cross Sound. De Gulf of Alaska heeft onder zeilers een slechte naam vanwege de vele lage drukgebieden en stormen die daar kunnen overtrekken.
Wij hebben geluk gehad en maken de trip in 4 zonnige dagen met net genoeg wind om te kunnen zeilen.Zo slech als het vorig jaar in Augustus was zo mooi is het nu .                                  Toen durfden we niet over te steken…..
Een belevenis is dat het niet donker wordt. Zodra de zon ondergaat is het schemerig doch een paar uur later komt ze weer op en is het volop licht. Tel daarbij het maantje dat de onbewolkte hemel verlicht…… We houden rondom zicht en er is vrijwel geen scheepvaart
In de vroege ochtend van de  5e dag lopen we met alleen de kluiver op de Cross SAound binnen. Elfin Cove ligt slecht 10 mijl verder

Vaak , als je veel hebt gehoord over een bepaalde plek ,is het zo dat het tegenvalt….              Te hoge verwachtingen.                                                                                                                         In Elfin Cove is dat niet zo. Al in de zuid Pacific spraken medezeilers over De ze plek .Een prachtig beschutte ankerplaats ,diep verscholen in de flord .Rond de haven is een houten  “walkway “die langs de huisjes en schamele winkels gaat.De rest is wildernis. Als je aan de pontoon ligt zoals wij, kijk je uit over de Brady Gletcher die overschaduwd  wordt door de hoge  toppen van de besneeuwde bergen in de beroemde   Glacier Bay.
Dan begrijp je ook waarom zovelen uit heel Amerika deze plaats bezoeken  Het zal ook iets te maken hebben met “de lokroep van het hoge noorden” Het is een “Charming “place zeggen ze hier.
Het weer is op dit moment niet zo fraai want het regent en onweert . Zodra  het opknapt gaan we weer verder in de richting van Hoonah.  We varen via de South Inian Pass en Icy Strait.
Public pontoon

Het enige transportmiddel

maandag 3 juni 2013

Vertrek uit Seward



Vertrek uit Seward
Lieve lezers  beste vrienden

Het wordt tijd voor een berichtje van Marida

.We zijn alweer zowat een maand in Seward en -gelukkig - zijn we bijna klaar met alle klussen.
Alhoewel  het zich in het begin niet zo aan liet zien  ,moesten we toch wat problemen het hoofd bieden. Nadat we  de boot te water gelaten hebben ontdekten we een paar vervelende gebreken.

Onze aluminium vuilwatertank ,die we eigenlijk in jaren niet gebruikt hebben,  bleek  niet alleen te lekken doch totaal doorgeroest of wel geoxideerd te zijn. Het was niet eens mogelijk er stukken op te lassen. Dus is de tank uit het schip gehaald en vervangen door een nieuwe die van polyester gemaakt is. Wellicht kun je je  de stank wel voorstellen……..

De hand pomp die de inhoud van de tank overboord moet pompen , als dat niet mechanisch in een marina kan,  bleek ook  aangetast  zodat  we  daarvoor ook een nieuwe aangeschaft hebben.
Tijdens het wassen met schoonwater blijkt  ook de hydrofoor pomp kapot te zijn ,althans , het lekte vreselijk. In Seward is een goede hardware shop die deze pomp in voorraad had .De vuilwaterpomp moest  uit Anchorage komen.

In tussen is ook de dinghy voorzien van een nieuwe achtersteven vanwege het feit dat de " core"  in het polyester te zacht geworden was om de buitenboordmotor goed te kunnen bevestigen
Enfin, we zijn wat armer , maar alles in nu weer 100% in orde zodat  we weer verder kunnen.

We  nu  vertrekken 4 juni uit Seward; vrijdag is  Adri nog naar Anchorage om de verlenging van de Cruising Permit voor USA op te halen.Aanvankelijk leek het er op dat we die niet zouden krijgen ,doch na wat getelefoneer met "Custom and Border Protection"  is  het  gelukt

We gaan we eerst naar de Prince William Sound ;  otters , beren en walvissen kijken ;daarna steken we over naar de Cross Sound aan de andere kant van de Gulf of Alaska of naar de Salisbury Sound vlak bij Sitka 
Hangt van weer en wind af.
Ons doel is voorlopig Juneau en via de Stephens Passage  naar Peterburg en Ketchikan.
In Ketchikan  klaren we uit van USA en varen naar Prince Rupert in Canada . Onder het vorige log  staat een kaartje van de route

We sturen dit bericht nog via internet vanuit  het restaurant ;zodra we varen is dat  natuurlijk ook voorbij en zijn we weer aangewezen op radio email.
We hopen dat het bij een ieder naar wens gaat…..via internet lezen we wel dat de broekriem  extra aangehaald moet worden. …                                                  Nou ja wij zijn  dat al gewend want in Amerika is alles heel wat duurder dan thuis.

Doch,  we klagen maar niet .We genieten iedere dag van ons schip ,de  reis en van de vele , ook lokale ,vrienden om ons heen.

Lieve groet