Nadat we uit Seward vertrokken
.hebben we nog een weekje geankerd in Thumb Bay, een diepe inlet van Resurrection Bay.
Bon Fire |
Met vrienden die we in Seward Marina
leerden kennen maakten we een paar gezellige dagen. Ken en Anita Killian met
hun motorjacht Family Fun hebben ons aan
alle kanten bijgestaan inzake onze “Cruising License “en andere problemen . Na
de aanvankelijke weigering van de Immigratie dienst deed een telefoontje van
Ken wonderen. Samen met een bevriende
Australische zeiler reisden we naar Anchorage (het kantoor van Custom and Border Protection) en kregen
probleemloos een extra jaar in US waters !
En wat te denken van alle
instructies en hulpmiddelen voor het
vissen!!Vissen is in Alaska hobby nr 1 .Je vist op de bodem van de zee op
voornamelijk Halibut. We hadden wel een hengel aan boord maar natuurlijk niet
de speciale loden zinkers haken etc etc. ook voor het vissen op zalm maakte Ken
de nodige spullen in orde.
En…verse vis is heerlijk!!
Family Fun |
Ken en Anita |
Scott en jan Hamilton met hun zoon
Alden vergezelden ons ook. Scott geeft les /leiding op de Seward
zeevaartschool.Van hem kregen we talloze papieren kaarten voor de passage naar
en door British Columbia tot aan Prince Rupert, en telefoon nummers van familie
en vrienden die langs de route die we gaan varen wonen, onder het motto “je weet maar nooit of je
lokaal hulp nodig hebt”contact is altijd plezierig !!!
Alden Hamilton |
“s Avonds maakten we “Bon Fire “op de
beach , of wel barbecue.Heel gezellig en zoals altijd valt het afscheid nemen
zwaar. We zeilden naar Goat Harbor .Daar bleek onze koelwaterleiding verstopt
en dat kostte een dag sleutelen…… en een hoop vettig heid en schoonmaakmiddelen
; een zwarte beer komt nieuwsgierig kijken , net als de otters die rond het schip
zwemmen.
Na een paardagen in deze baai is er
een goed “Weather Window”dwz een lange termijn weer bericht dat geen harde wind
of overkomende fronten voorspelt. We zien dat op de weerkaarten en
luisteren naar het lokale weerbericht per radio. Eigenlijk ideaal voor de
overtocht naar Cross Sound. De Gulf of Alaska heeft onder zeilers een slechte
naam vanwege de vele lage drukgebieden en stormen die daar kunnen overtrekken.
Wij hebben geluk gehad en maken de
trip in 4 zonnige dagen met net genoeg wind om te kunnen zeilen.Zo slech als
het vorig jaar in Augustus was zo mooi is het nu . Toen durfden
we niet over te steken…..
Een belevenis is dat het niet donker
wordt. Zodra de zon ondergaat is het schemerig doch een paar uur later komt ze
weer op en is het volop licht. Tel daarbij het maantje dat de onbewolkte hemel
verlicht…… We houden rondom zicht en er is vrijwel geen scheepvaart
In de vroege ochtend van de 5e dag lopen we met alleen de
kluiver op de Cross SAound binnen. Elfin Cove ligt slecht 10 mijl verder
Vaak , als je veel hebt gehoord over
een bepaalde plek ,is het zo dat het tegenvalt…. Te hoge verwachtingen.
In Elfin Cove is dat niet zo. Al in de zuid
Pacific spraken medezeilers over De ze plek .Een prachtig beschutte ankerplaats
,diep verscholen in de flord .Rond de haven is een houten “walkway “die langs de huisjes en schamele
winkels gaat.De rest is wildernis. Als je aan de pontoon ligt zoals wij, kijk
je uit over de Brady Gletcher die overschaduwd wordt door de hoge toppen van de besneeuwde bergen in de
beroemde Glacier Bay.
Dan begrijp je ook waarom zovelen uit
heel Amerika deze plaats bezoeken Het
zal ook iets te maken hebben met “de lokroep van het hoge noorden” Het is een
“Charming “place zeggen ze hier.
Het weer is op dit moment niet zo
fraai want het regent en onweert . Zodra
het opknapt gaan we weer verder in de richting van Hoonah. We varen via de South Inian Pass en Icy Strait.