Tottori

Na een paar dagen gaan we weer verder op. Een hele dag varen we dicht onder deze prachtige westkust van Honshu .Het landschap is bergachtig -beroemd is de met sneeuw bedekte Mount Daisen- en groen. Helaas neemt de wind in de middag flink toe en motoren we de laatste twee uren, tegen wind en golven. Om vier uur in de middag zijn we er en krijgen een mooie ligplaats tegenover de gebouwen van kustwacht en haven directie. Als gebruikelijk vullen we een aantal formulieren in...

Spoedig krijgen we bezoek van Kazue Nagami ,de president van de Tottori yachtclub. Hij is bevriend met een aantal zeilers uit Busan die onze komst gemeld hebben. Goed,  zulke contacten, maakt het leven wat eenvoudiger. 

Oude vrienden ,die we vorig jaar in Yuge ontmoet hebben weten dat we in Tottori zijn en willen ons bezoeken. Het wordt een fantastische dag ! De foto's laten dat wel zien. Het is dezelfde family die ooit bij ons pannekoeken leerden kennen. Het zijn Etsuko,en haar man Kishimodo en twee dochters Hiraki (5 jaar ) en Aon (2) jaar .Mee komen Capt. Keizo Takahasi en zijn vrouw Takako -san en een familie vriendin die Engelse les geeft. Ook captKeizo spreekt vloeiend Engels zodat de taal deze keer geen belemmering vormt. 

Hikari en Aon hebben een lied voor ons ingestudeerd "Top of the world " van de "Carpenters"
Wij vinden dat heel speciaal ....twee zulke jonge kinderen die een Engelse tekst leren..terwij een overgroot deel van de Japanners geen woord Engels spreekt ,Hiraki en Aon worden op een keyboard begeleid door de vriendin van de familie. 

Sytske heeft de voorgaande dag de lunch geprepareerd (rijst  ,curry ,hollandse groentensoep .Als toetje Yoghurt met aardbeien.Het is een heel gedoe met 9 mensen aan boord maar het is erg gezellig en onvergetelijk .

Top of the World !!!!!

Keyboard op het aanrecht

Adri, Sytske Takako-San , de vriendin, Etsuko San ,Aon,Hikari Cap Keizo.. Kishimodo

  We hebben ook nog een paar vissen  en wetende dat ze in Japan gek op vis zijn laten we ze zien

Onmiddelijk zijn Etsuko San en Takako San  aan de slag  en de vis blijkt ,na gebakken te zijn heerlijk van smaak . De dag vliegt om.....

We zijn allemaal wat verdrietig als we afscheid nemen !!!

Vrijwel zeker zien we deze vrienden niet meer terug .

Sakai Minato

Na  2 dagen en nachten op zee  -en een nacht ankeren omdat we bij nacht de haven niet in kunnen - arriveren we in de ochtend, dank zij de hulp van een bevriende zeiler  Kenji Terasawa ,in de marina. zoals altijd is iedereen behulpzaam. Kenji Terasawa brengt ons naar de diverse instanties , iemand anders regelt een duiker om het onderwaterschip schoon te maken en 'savonds is er een welkoms party in de yachtclub . Vlak bij is Dakon shima, beroemd om de Japanse tuinen.                     We gaan  met  Hiroyuki Sawa  in de auto naar het park en het is werkelijk prachtig.

Hiroyuki Sawa en Sytske

een en  al  pracht

Het zijn veel pioen rozen

Maar in Japan maken we ook nog wat plaatjes van de cherry blossom

Busan ,Zuid Korea

De tijd in Busan is plezierig. We zijn spoedig opgenomen in de zeilersgemeenschap en krijgen veel bezoek aan boord.Jenny Kwon is een fijne vriendin -spreekt voortreffelijk Engels- die geen moeite teveel is om het ons naar de zin te maken. Ze is niet de enige....Haar vriend en jachtschipper Mr Saint, ,Windy Chon en zin echtgenote Soo , Mr GeneralLee   (bezit een Bavaria) , de schipper van Black Roseen vele meer waarvan we de naam niet maar de persoon wel kunnen onthouden. Jenny en Mr Saint bezitten samen de "Whale Hunter"...en hebben 4 man crew.Ieder weekend zijn ze aan boord.Zeilen duurt maar een paar uur..... voor de rest is gezelligheid en ontspanning het belangrijkste. Al deze mensen hebben drukke banen ...en boot/marina  is in Korea niet goedkoop.

Als we wat nodig hebben- en dat is regelmatig-is er altijd wel iemand die dat regelt.Gas ,schroefasvet, verlichting en  zelfs helpen ze ons bij de opticien als we beide een nieuwe bril nodig hebben. Probeer maar een iets te vinden of te kopen als je de taal niet spreekt en in deze wereld stad heg noch steg weet. De borden aan de gevel zijn abacadabra....  

Er wordt  in het weekend regelmatig wedstrijd gezeild ,op zaterdag voorafgegaan door een "ceremonie" en zondag afgesloten met prijsuitrijking en weer een ceremonie...lees eten en barbeque. We zijn er steeds  bij , echter niet om te zeilen... Het is steeds weer heel gezellig. Een aantal malen eten we bij Jenny en haar zoons thuis.

 Als we de verstaging willen controleren staan er zomaar een paar mannen aan dek die even een handje helpen.

<

Tijdens het laatse weekend dat we in de marina zijn is er een grote marathon, georganiseerd door  "Pink Ribbon"  die veel doet aan voorlichting en onderzoek    over  borst kanker. Alle deelnemers-honderden- dragen het roze t shirt. 

Natuurlijk hebben we genoten van de "cherry Blossom" ..Japan is er beroemd om ,maar ook in Busan zijn hele straten overdekt met een roze paraplue en staan de berghellingen in Bloei. 

cherry blossom in Korea

 

 Jammer genoeg duurt het maar kort. Eens zijn we in een speciaal Koreaans restaurant ...rieten daken zitten op je gat op de grond......

Een paar plaatjes  aan boord

Jenny

General lee

Uiteraard zien we Jennifer en Rowan ook regelmatig.Sytske en Jennfer gaan samen shoppen en dank zij Rowan kunnen we dikke gewatteerde overalls kopen en ,belangrijk, cartridges voor onze printer !De dames zijn ook op zoek geweest naar Kruiken doch die zijn in Busan niet voorhanden.Gelukkig heeft Jennfer een vriendin die een korte trip naar Duitsland maakt en die neemt voor ons twee kruiken mee!! 

Uitzicht rond de marina .Hoogbouw

De marina vanuit de lucht gezien ; de entrance is bij het gele merk. Door de fundatie van de brug ontstaat ,bij stevige wind en golven ,een hoge swell in the marina

>